Uczniowie CCSD59 mają coś do napisania
Niewiele osób nie zgodziłoby się ze stwierdzeniem, że umiejętność dobrego pisania jest zdecydowanie ważnym składnikiem odnoszonego w dzisiejszym świecie sukcesu. Umiejętność jasnego komunikowania się w formie pisemnej w dzisiejszej erze cyfrowej jest ważniejsza niż kiedykolwiek, więc nie jest zaskoczeniem, że nasi uczniowie wciąż szlifują swoje pisarskie umiejętności.
W całej dzielnicy, uczniowscy autorzy tworzą różnorodne formy wypowiedzi, od bajek i opowiadań po materiały z zakresu literatury faktu i marketingu, i oni to kochają. Tematy oscylują między pomysłowymi przeróbkami najbardziej ukochanych bajek a literaturą faktu o pracy policji, o środowisku naturalnym i zwierząt, do utworów fikcyjnych zawierających doświadczenia własne uczniów związane z przeżyciami, rodziną i przyjaciółmi.
Pani Stacey Poehler, nauczycielka prowadząca lekcje w Byrd, tak komentuje postawę swoich uczniów “czekają na to, jako ich ulubioną część dnia, i pytają, czy mogą dalej pracować nad swoimi historiami przez przerwę. W czasie przerwy międzylekcyjnej!” – mówi z zachwytem.
Proces pisania obejmuje znacznie szerszy zakres, niż tylko doskonalenie umiejętności pisania. Uczniowie również poszukują i dokonują wyboru odpowiednich źródeł informacji, znajdują lub rysują odpowiednie obrazki dla swoich historii, współpracują z rówieśnikami, aby przejrzeć i poprawić treść, oraz pokazują sobie wzajemnie produkt finalny.
Uczniowie są podekscytowani, dokonując wyborów podczas tworzenia swoich prac pisemnych. Pewna drugoklasistka w dwujęzycznej klasie pani Gonzalez w szkole Roberta Frosta, która zdecydowała się pisać o Włoszech jako miejscu, które chce odwiedzić, objaśniła tok swojego rozumowania następująco: “Ja po prostu lubię kształt kraju, który przypomina but! Także ich kawa wygląda tak ślicznie, kiedyś pojadę tam i wypiję jedną w kawiarni”, powiedziała. Inna drugoklasistka, która zdecydowała się pisać o Meksyku, powiedziała: “Widziałam ten kraj w telewizji i jest to piękny kraj, więc po prostu chciałabym wiedzieć o nim wszystko”.
Uczenie się przez czytelników ze swoich książek czegoś nowego jest także tym, co uczniom sprawia przyjemność. Uczeń klasy drugiej, w klasie pani Poehler w Byrd, powiedział: “Napisałem od nowa Kopciuszka, w którym główna bohaterka była niedobra, a jej przyrodnie siostry były sympatyczne, bo tak naprawdę chciałem napisać zupełnie inną historię”.
W całej dzielnicy, prace kreowane przez uczniów są skatalogowane w ich bibliotekach szkolnych, mogą być wypożyczane, czytane i dostarczać radości innym uczniom i pracownikom. Historie są wybierane przez nauczycieli za ich tak zwany czynnik “wow”, czyli „wspaniale”, w połączeniu z celami zadanego pisania. Po jakimś czasie książki zostają wycofane z wypożyczalni bibliotecznej i wracają do uczniów.
Nauczyciele mają możliwość wyboru dwóch książek uczniów-autorów do biblioteki szkolnej, każdego miesiąca. Każda książka będzie unikalna dla czytelników ze względu na różnorodność gatunkową, odmienną tematykę, a nawet może być napisana w różnych językach.
Uczniowie uwielbiają dzielić się swoimi dziełami ze sobą, a dzieła ucznia-autora są często wypożyczane. Prezentowanie tych książek w bibliotece było naturalnym sposobem zarówno umieszczenia ich jako wspaniałych wzorów pisania przez uczniów, jak i pokazanie dumy z ich osiągnięć i ciężkiej pracy.
Na pytanie, co uczniowie chcieliby zrobić z ich finalnymi pracami, skoro mogą je dostać z powrotem na koniec roku szkolnego, uczniowie klas drugich zareagowali entuzjastycznie:
- “Mam zamiar ją zachować i cenić zawsze!”
- “Zrobię kopie i zrobię na nich interes!”
- “Zamierzam zorganizować całą bibliotekę moich książek w domu!”
- “Zrobię kopie i podaruję je rodzinom, których nie stać na kupno książek!”
Jeden z uczniów powiedział: „Stajesz się coraz lepszy i lepszy w pisaniu różnych rzeczy. Teraz, kiedy już nauczyłem się to robić, jest to całkiem proste. Bułka z masłem!” – powiedział z uśmiechem.
“Masz na myśli, że to kawałek ciasta”, odpowiedział inny uczeń ze śmiechem.
Po prostu nie ma nic prostszego niż to właśnie.
